นานจ้านแล้ว ยังไร้วี่แวว ของน้องแก้วไม่หวนคืนมา
จากแดนใต้ ไปไขว้คว้า แสงมายาในเมืองใหญ่
บอกพี่บ่าวให้เฝ้ารอ บอกแม่พ่อให้เข้าใจ
จะไม่มีวันเปลี่ยนไป นานเท่าใดไม่ลืมเริน
หรือกานดาลีมสิ้นไอดินถิ่นใต้กลิ่นโคนสาบควาย
หนำร้ายชายเล ลืมแล้วสาลมพัดลมเพป่าเขา
หรือเมืองใหญ่ทําใจสาวนุ้ยเรรวนไม่คิดนึกหว
กลับใต้บ้านเรา ไร่สิ้นเงา ไม่มีวี่แวว
ว่าลืมเหม็ดแล้วหรือแม่แก้วกานดา
พอไปอยู่เมืองฟ้า เมืองใหญ่
ทุ่มลูกตอลูกเนียงลืมเสียงคนไกล
ลืมสิ้นหัวใดหัวนอน
ลืมฉาดแล้วหรือแม่แก้วนงคราญ
พอไปดับแหลงกลางลืมกลอน
ทุ่มโนราห์หนังลุง ผ้าถุงคนข้อง
ลืมใต้ หมดแล้วสาน้อง แม่บังเอิญลืมเริน
หรือกานดาลีมสิ้นไอดินถิ่นใต้กลิ่นโคนสาบควาย
หนำร้ายชายเล ลืมแล้วสาลมพัดลมเพป่าเขา
หรือเมืองใหญ่ทําใจสาวนุ้ยเรรวนไม่คิดนึกหว
กลับใต้บ้านเรา ไร่สิ้นเงา ไม่มีวี่แวว
ว่าลืมเหม็ดแล้วหรือแม่แก้วกานดา
พอไปอยู่เมืองฟ้า เมืองใหญ่
ทุ่มลูกตอลูกเนียงลืมเสียงคนไกล
ลืมสิ้นหัวใดหัวนอน
ลืมฉาดแล้วหรือแม่แก้วนงคราญ
พอไปดับแหลงกลางลืมกลอน
ทุ่มโนราห์หนังลุง ผ้าถุงคนข้อง
ลืมใต้ หมดแล้วสาน้อง
ว่าลืมเหม็ดแล้วหรือแม่แก้วกานดา
พอไปอยู่เมืองฟ้า เมืองใหญ่
ทุ่มลูกตอลูกเนียงลืมเสียงคนไกล
ลืมสิ้นหัวใดหัวนอน
ลืมฉาดแล้วหรือแม่แก้วนงคราญ
พอไปดับแหลงกลางลืมกลอน
ทุ่มโนราห์หนังลุง ผ้าถุงคนข้อง
ลืมใต้ หมดแล้วสาน้อง
ว่าลืมใต้ เหม็ดแล้วเห้อน้อง แม่บังเอิญลืมเริน